مسأله 2707 ـ خوردن گوشت مرغى كه مثل شاهين چنگال دارد حرام است و خوردن گوشت پرستو حلال مىباشد و احتياط واجب آن است كه از خوردن گوشت هدهد خوددارى نمايند.
مسأله 2708 ـ اگر چيزى را كه روح دارد از حيوان زنده جدا نمايند، مثلاً دنبه يا مقدارى گوشت از گوسفند زنده ببرند، نجس و حرام مىباشد.
مسأله 2709 ـ پانزده چيز از حيوانات حلال گوشت، حرام است:
1 ـ خون 2 ـ فضله 3 ـ نرى 4 ـ فَرج 5 ـ بچّه دان 6 ـ غُدَد كه آن را دُشوُل مىگويند. 7 ـ تخم كه آن را دنبلان مىگويند. 8 ـ چيزى كه در مغز كلّه است و به شكل نخود مىباشد. 9 ـ مغز حرام كه در ميان تيره پشت است. 10 ـ پى كه در دو طرف تيره پشت است. 11 ـ زهره دان 12 ـ سپرز (طحال) 13 ـ بولدان (مثانه) 14 ـ حدقه چشم 15 ـ چيزى كه در ميان سُم است و به آن ذات الاشاجع مىگويند. اين در حيوانات بزرگ است. امّا در حيوانات كوچك يا پرندگان اگر چيزى از موارد ياد شده قابل تشخيص يا جدا كردن نيست خوردن آن اشكالى ندارد.
مسأله 2710 ـ خوردن سرگين و آب دماغ حرام است و احتياط واجب آن است كه از خوردن چيزهاى خبيث ديگر كه طبيعت انسان از آن متنفّر است اجتناب كنند، ولى اگر طاهر باشد و مقدارى از آن به طورى با چيز حلال مخلوط شود كه در نظر مردم نابود حساب شود، خوردن آن اشكال ندارد.
مسأله 2711 ـ خوردن كمى از تربت حضرت سيدالشهداء عليهالسلام براى شفا و خوردن گِل داغستان و گِل ارمنى براى معالجه، اگر علاج منحصر به خوردن اينها باشد، اشكال ندارد.
مسأله 2712 ـ فرو بردن آب بينى و خلط سينه كه در دهان آمده، حرام نيست. و نيز فرو بردن غذايى كه موقع خلال كردن، از لاى دندان بيرون مىآيد اگر طبيعت انسان از آن متنفّر نباشد، اشكال ندارد.
مسأله 2713 ـ خوردن چيزى كه براى انسان ضرر دارد حرام است، ولى اگر ضرر جزئى، موقّت يا كم باشد كه عقلا اعتنا نكنند، حرام نيست.
مسأله 2714 ـ خوردن گوشت اسب و قاطر و الاغ مكروه است و اگر كسى با آنها وطى كند، يعنى نزديكى نمايد حرام مىشوند و بايد آنها را از شهر بيرون ببرند و در جاى ديگر بفروشند و وطى كننده پول و قيمت آن را به صاحبش بدهد و هرچه فروخت مال خود وطى كننده است.
مسأله 2715 ـ اگر با گاو و گوسفند و شتر نزديكى كنند، بول و سرگين آنها نجس مىشود و آشاميدن شير آنها هم حرام است و بايد بدون آن كه تأخير بيفتد آن حيوان را بكشند و بسوزانند و كسى كه با آن وطى كرده پول آن را به صاحبش بدهد، بلكه اگر به بهيمه ديگرى هم نزديكى كند، شير آن حرام مىشود.
مسأله 2716 ـ آشاميدن شراب و هر مست كنندهاى و همچنين فقّاع حرام و در بعضى از اخبار بزرگترين گناه شمرده شده است، و اگر كسى آن را حلال بداند در صورتى كه ملتفت باشد كه لازمه حلال دانستن آن، تكذيب خدا و پيغمبر9 مىباشد كافر است. از حضرت امام جعفر صادق7 روايت شده است كه فرمودند: شراب ريشه بديها و منشأ گناهان است و كسى كه شراب مىخورد عقل خود را از دست مىدهد و در آن موقع خدا را نمىشناسد و از هيچ گناهى باك ندارد و احترام هيچ كس را نگه نمىدارد و حقّ خويشان نزديك را رعايت نمىكند و از زشتيهاى آشكار رو نمىگرداند و روح ايمان و خداشناسى از بدن او بيرون مىرود و روح ناقص خبيثى كه از رحمت خدا دور است در او مىماند و خدا و فرشتگان و پيغمبران و مؤمنين، او را لعنت مىكنند و تا چهل روز نماز او قبول نمىشود و روز قيامت روى او سياه است و زبان از دهانش بيرون مىآيد و آب دهان او به سينهاش مىريزد و فرياد تشنگى او بلند است.
مسأله 2717 ـ نشستن سر سفرهاى كه در آن شراب مىخورند اگر انسان يكى از آنان حساب شود حرام است، و چيز خوردن از آن سفره نيز حرام است.
مسأله 2718 ـ بر هر مسلمان واجب است مسلمان ديگرى را كه نزديك است از گرسنگى يا تشنگى بميرد، نان و آب داده و او را از مرگ نجات دهد. و همچنين اگر آن شخص مسلمان نباشد ولى انسانى است كه قتل او جايز نيست.