احكام مسجد
نجس كردن زمين و سقف و بام و طرف داخل ديوار مسجد حرام است و هر كس بفهمد كه نجس شده است بايد فوراً آن را تطهير كند. و احتياط واجب آن است كه طرف بيرون ديوار مسجد را هم نجس نكنند، و اگر نجس شود آن را تطهير نمايند، مگر آن كه واقف آن را جزء مسجد قرار نداده باشد.
مسأله 890 ـ اگر نتواند مسجد را تطهير نمايد، يا كمك لازم داشته باشد و پيدا نكند، تطهير مسجد بر او واجب نيست، ولى بنابر احتياط واجب، بايد به كسى كه مىتواند تطهير كند اطّلاع دهد.
مسأله 891 ـ اگر جايى از مسجد نجس شود كه تطهير آن بدون كندن يا خراب كردن ممكن نيست بايد آنجا را بكنند يا اگر خرابى زياد لازم نمىآيد خراب نمايند و هزينه پر كردن چاله و تعمير خرابى بر كسى است كه مسجد را نجس كرده است و بر اشخاصى كه براى تطهير مسجد جايى از آن را كندند، يا قسمتى از آن را خراب نمودند پر كردن جايى كه كندهاند و ساختن جايى كه خراب كردهاند واجب نيست. ولى اگر كسى كه نجس كرده بكند يا خراب كند در صورت امكان بايد پر كند و تعمير نمايد.
مسأله 892 ـ اگر مسجدى را غصب كنند و به جاى آن خانه و مانند آن بسازند، كه ديگر به آن مسجد نگويند باز هم بنابر احتياط واجب نجس كردن آن حرام و تطهير آن واجب است.
مسأله 893 ـ نجس كردن حرم پيامبر9 و امامان: حرام است. و اگر يكى از آنها نجس شود، چنانچه نجس ماندن آن بى احترامى باشد، تطهير آن واجب است، بلكه احتياط مستحب آن است كه اگر بى احترامى هم نباشد آن را تطهير كنند.
مسأله 894 ـ اگر حصير يا فرش مسجد نجس شود، بايد آن را آب بكشند ولى چنانچه بواسطه آب كشيدن، خراب مىشود و بريدن جاى نجس بهتر است، بايد آن را ببرند و اگر كسى كه نجس كرده ببرد بايد خودش اصلاح كند.
مسأله 895 ـ بردن عين نجس مانند خون در مسجد اگر بى احترامى به مسجد باشد حرام است و همچنين بردن چيزى كه نجس شده، در صورتى كه بى احترامى به مسجد باشد حرام است.
مسأله 896 ـ اگر مسجد را براى روضه خوانى چادر بزنند و فرش كنند و پارچه سياه بكوبند و اسباب چاى در آن ببرند، در صورتى كه اين كارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نماز خواندن نشود اشكال ندارد.
مسأله 897 ـ بنابر احتياط واجب مسجد را به طلا نبايد زينت نمايند و همچنين نبايد صورت چيزهايى كه مثل انسان و حيوان روح دارد در مسجد نقش كنند. و نقّاشى چيزهايى كه روح ندارد، مثل گُل و بوته مكروه است.
مسأله 898 ـ اگر مسجد خراب هم شود نمىتوانند آن را بفروشند يا داخل ملك و جادّه نمايند.
مسأله 899 ـ فروختن در و پنجره و چيزهاى ديگر مسجد حرام است و اگر مسجد خراب شود، بايد اينها را صرف تعمير همان مسجد كنند. و چنانچه براى آن مسجد لازم نباشد، بايد در مسجد ديگر مصرف شود، ولى اگر براى مسجدهاى ديگر هم لازم نباشد، مىتوانند آن را بفروشند و پول آن را اگر ممكن است صرف تعمير همان مسجد وگرنه صرف تعمير مسجد ديگر نمايند.
مسأله 900 ـ ساختن مسجد و تعمير مسجدى كه نزديك به خرابى مىباشد مستحب است و اگر مسجد طورى خراب شود كه تعمير آن ممكن نباشد، مىتوانند آن را خراب كنند و دوباره بسازند بلكه مىتوانند مسجدى را كه خراب نشده، براى احتياج مردم خراب كنند و بزرگتر بسازند.
مسأله 901 ـ تميز كردن مسجد و روشن كردن چراغ آن مستحب است، و كسىكه مىخواهد مسجد برود، مستحب است خود را خوشبو كند و لباس پاكيزه و قيمتى بپوشد، و ته كفش خود را وارسى كند كه آلوده به نجاستى نباشد و موقع داخل شدن به مسجد، اوّل پاى راست و موقع بيرون آمدن، اوّل پاى چپ را بگذارد و همچنين مستحب است از همه زودتر به مسجد آيد و از همه ديرتر از مسجد بيرون رود.
مسأله 902 ـ وقتى انسان وارد مسجد مىشود، مستحب است دو ركعت نماز به قصد تحيّت و احترام مسجد بخواند و اگر نماز واجب يا مستحب ديگرى هم بخواند كافى است.
مسأله 903 ـ خوابيدن در مسجد اگر انسان ناچار نباشد و صحبت كردن راجع به كارهاى دنيا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعرى كه نصيحت و مانند آن نباشد مكروه است. و نيز مكروه است آب دهان و بينى و اخلاط سينه را در مسجد بيندازد و گمشدهاى را طلب كند و صداى خود را بلند كند ولى بلند كردن صدا براى اذان مانعى ندارد.
مسأله 904 ـ راه دادن بچّه غير مميّز اگر موجب مزاحمت براى ديگران شود و نيز ديوانه به مسجد مكروه است و وارد شدن كسى كه پياز و سير و مانند اينها خورده كه بوى دهانش مردم را اذيت مىكند به مسجد مكروه است.
مسأله 905 ـ تعرّض به معابد اهل كتاب كه در ذمّه اسلام هستند و آن معابد هم در دست خود آنها است، جايز نيست و آن اماكن مثل مساجد محترم است و خراب كردن آنها جايز نيست مگر با شرايطى كه در مساجد هم جارى است.