تكبيرة الاحرام

مسأله 940 ـ گفتن «اللّهُ‏ اكبر» در اوّل هر نماز واجب و ركن است و بايد حروف «اللّه‏» و حروف «اكبر» و دو كلمه «اللّهُ‏ اكبر» را پشت سر هم بگويد و نيز بايد اين دو كلمه به عربى صحيح گفته شود و اگر به عربى غير صحيح بگويد، يا مثلاً ترجمه آن را به فارسى بگويد صحيح نيست.
مسأله 941 ـ نبايد تكبيرة الاحرام نماز را به چيزى كه پيش از آن مى‏خواند، مثلاً به اقامه يا به دعايى كه پيش از تكبير مى‏خواند متّصل كند يعنى همزه «اللّهُ‏ اكبر» را به جهت اتّصال به قبل ساقط نكند.
مسأله 942 ـ اگر انسان بخواهد «اللّهُ‏ اكبر» را به چيزى كه بعد از آن مى‏خواند مثلاً به «بِسمِ اللّهِ‏ِِِِِِِ الرّحمٰنِ الرّحيم» بچسباند واجب نيست «ر» اكبر را ضمّه بدهد. هر چند احتياط مستحب آن است كه «اللّهُ‏ اكبر» را به بعد آن نچسباند.
مسأله 943 ـ موقع گفتن تكبيرة الاحرام، بايد بدن آرام باشد و اگر عمداً در حالى‏كه بدنش حركت دارد، تكبيرة الاحرام را بگويد، باطل است. آرام بودن و استقرار در مقابل قدم برداشتن مى‏باشد نه در مقابل لرزش و حركت دادن دستها و سر.
مسأله 944 ـ تكبير و حمد و سوره و ذكر و دعا را بايد طورى بخواند كه خودش بشنود و اگر به واسطه سنگينى يا كرى گوش يا سر و صداى زياد نمى‏شنود، بايد طورى بگويد كه اگر مانعى نباشد قابل شنيدن باشد.
مسأله 945 ـ كسى كه لال است يا زبان او مشكلى دارد كه نمى‏تواند «اللّهُ‏ اكبر» را درست بگويد، بايد به هر طورى كه مى‏تواند بگويد و اگر هيچگونه نمى‏تواند بگويد بايد در قلب خود بگذراند و براى تكبير با انگشت اشاره كند و زبانش را هم اگر مى‏تواند حركت دهد.
مسأله 946 ـ كسى كه نمى‏تواند تكبيرة الاحرام را صحيح بگويد اگر وقت وسعت دارد يادگرفتن بر او واجب است، امّا در تنگى وقت واجب است كه كسى را بگمارد كه تكبيرة الاحرام را به او تلقين كند اگر چه بوسيله اجاره كردن باشد و اگر نتوانست همان طور كه مى‏تواند بگويد و اگر قدرت اداى اين را هم نداشت ترجمه آنرا بگويد .
مسأله 947 ـ مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام بگويد: «يا مُحسِنُ قَد اَتَاكَ المُسيءُ وَ قَد اَمَرتَ الْمُحسِنَ اَن‌يَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسيء اَنتَ المُحسِنُ وَ اَنَا المُسيء بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ ‌مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ‌ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَزْ عَن قَبيحِ مَا تَعلَمُ مِنّي». يعنى: اى خدايى كه به بندگان احسان مى‏كنى بنده گنهكار به در خانه تو آمده و تو امر كرده‏اى كه نيكوكار از گنهكار بگذرد، تو نيكوكارى و من گناهكار، به حقّ محمّد و آل محمّد9 رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد9 بفرست و از بديهايى كه مى‏دانى از من سر زده بگذر.
مسأله 948 ـ مستحب است موقع گفتن تكبير اوّل نماز و تكبيرهاى بين نماز، دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد و گذراندن دستها از گوشها و بالاتر از سر بردن مكروه مى‏باشد. و مستحب است در نماز جماعت امام تكبير را بلند و مأموم آهسته بگويد.
مسأله 949 ـ اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه چنانچه مشغول خواندن چيزى، هر چند مستحب، شده كه محلّ خواندن آن بعد از تكبيرة الاحرام است، به شك خود اعتنا نكند و اگر چيزى نخوانده، بايد تكبير را بگويد.
مسأله 950 ـ اگر بعد از گفتن تكبيرة الاحرام شك كند كه آن را صحيح گفته يا نه، اگر وارد جزء بعد شده به شك خود اعتنا نكند امّا اگر وارد جزء بعد نشده دوباره بگويد.
مسأله 951 ـ اگر شك كند تكبيرى را كه گفته تكبيرة الاحرام بوده يا تكبير ركوع بنا را بر تكبيرة الاحرام بگذارد و شروع به خواندن حمد نمايد.